" ที่แท้เจ้าก็กลัวที่จะตาย เจ้ากลัวจะสูญเสียความเป็นอมตะของเจ้า...
วันหนึ่ง ณ ริมฝั่งของแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว ชายชนบทคนหนึ่งได้ยืนรอเพื่อที่จะข้ามไปยังอีกฝั่งของแม่น้ำ...อ่านต่อ
ครั้งหนึ่งมีกระต่ายตัวหนึ่งนอนหลับอยู่ใต้ต้นตาล ขณะที่นอนหลับอยู่นั้นเกิดพายุใหญ่...อ่านต่อ
กาลครั้งหนึ่ง มีห่านตัวหนึ่งมีขนสีขาวราวกับหิมะ มันรู้สึกภาคภูมิใจอย่างมาก...อ่านต่อ
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
นิทานเรื่องนี้ไม่มีตอนจบเพราะอยากให้คนที่อ่านจินตนาการถึงตอนจบเอาเอง
เจ้าชายเฝ้าครุ่นคิดถึงคุณสมบัติอันโดดเด่นของเจ้าหญิงแต่ละพระองค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า การตัดสินใจของพระองค์จะมีผลต่ออนาคตของบ้านเมือง ประชาชน และตัวของพระองค์เองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หมาจิ้งจอกตัวหนึ่งถูกกับดับจับเอาไว้ได้...อ่านต่อ
บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่
มุขจีบสาว มุขเสี่ยว กวนๆ น่ารักๆ ไว้จีบสาวหรือจีบหนุ่ม ที่แอบชอบ
ในโพรงไม้แห่งหนึ่งเป็นที่กักตุนน้ำผึ้ง ซึ่งตัวต่อประกาศว่าน้ำผึ้งทั้งหมดเป็นของพวกมัน...อ่านต่อ
พอผมนึกภาพของนางเอกได้ นิทานรักของสองเรา เนื้อเรื่องก็ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในแบบที่ผมถึงกับนอนแต่งไป ยิ้มไป ทั้ง ๆ ที่ป่วย
ชาวนาคนหนึ่งกำลังหว่านเมล็ดพืชลงในทุ่ง ซึ่งเป็นที่ที่นกนางแอน...อ่านต่อ
เธอไม่ได้รักเจ้าชาย เธอไม่อยากแต่งงานกับเขา ต่อให้พ่อมดจะมีหน้าตาน่ารังเกียจกว่าเจ้าชาย เธอก็ยินดีที่จะเลือกพ่อมดมากกว่าเสียอีก